Həqiqətən, mən Sənin bəndənəm, Ey mənim Allahım, Sənin fəqir, yalvaran, həqir bir məxluqunam. Mən Sənin qapına gəlmişəm, Sənin sığınacağını axtarıram. Mənim razılığım ancaq Sənin məhəbbətində, coşğunluğum Sənin zikrində, şövqüm Sənə itaətdə, sevincim Sənə yaxınlıqda, sakitliyim Sənin vüsalındadır, bununla belə, mən bilirəm ki, bütün yaranmış şeylərin Sənin uca Zatına yolu bağlıdlr və bütün xilqət Sənin batini Varlığına yol tapmaqdan məhrum edilmişdir. Nə zaman mən Sənə yaxınlaşmağa cəhd edirəm, özümdə Sənin fəzlinin nişanələrindən başqa heç nə tapmıram və öz varlığımda Sənin inayətinin aşkar olmasını görürəm. Sadəcə Sənin bir məxluqun olan bir kimsə Səninlə qovuşmağa və Sənin hüzuruna yetişməyə necə can ata bilər, baxmayaraq ki, yaradılmış heç nə, əsla, nə Sənə şərik qoşula bilər, nə də bir şey Səni dərk edə bilər. Bu necə mümkün ola bilər ki, müti bəndə Səni tanısın və Sənin tərifini söyləsin, baxmayaraq ki, Sən Öz səltənətinin ələmətlərini və Öz hökmranlığının ecazkar dəlillərini onun üçün təyin etmisən? Beləliklə, hər bir yaranmış sey şəhadət verir ki, onun Sənin dərgahına yolu onun batini mahiyyətində qoyulmuş məhdudiyyətlərlə bağlanmışdır. Bununla belə, bu şübhəsizdir ki, Sənin cazibən həmişə Sənin yaratdıqlarının zatına xas olmuşdur, hərçənd ki, Sənin inayətinin müqəddəs dərgahına yaraşan şeylər bütün məxluqatın yetişməsindən çox ucadır. Bu, Ey mənim Allahım, Səni tərif etməklə mənim təmamilə acız olduğumu göstərir və Sənə şükr etməkdə mənim hədsiz gücsüzlüyümə dəlalət edir. Və bundan daha çox, Sənin ilahi birliyini dərk etməyə nail olmaqda və Sənin tərifinin, paklığının və cəlalının aydın əlamətlərinə yetişməkdə acizliyimi və gücsüzlüyümü göstərir. Xeyr, Sənin qüdrətinə and olsun, mən Sənin Özündən başqa heç nəyin həsrətində deyiləm, nə də Səndən qeyri bir kimsəni axtarıram.

​

-Bab